سبک های انگشتر جواهرات

سبک های حلقه و انگشتر جواهر

در طول تاریخ، جواهرات نه تنها به‌عنوان ابزاری برای زینت و نمایش ثروت، بلکه به‌عنوان بیانگر فرهنگ، هویت و هنر دوره‌های مختلف به کار رفته‌اند. از دوران باستان تا به امروز، طراحان جواهرات به‌واسطه خلاقیت و نوآوری‌های خود، سبک‌های متنوع و ماندگاری را خلق کرده‌اند که هر یک ویژگی‌ها و خصوصیات منحصربه‌فردی دارند. این سبک‌ها که تحت تأثیر عواملی چون فرهنگ، جغرافیا، و تکنولوژی زمانه شکل گرفته‌اند، ما را به سفری در دنیای رنگارنگ و پرشکوه جواهرات می‌برند. در این مقاله به بررسی انواع سبک‌هایی از انگشتر و حلقه جواهرات شامل سبک­های هیلو، سولیتر، بزل، میکرو پاوه، فلاور، شانل و اترنیتی خواهیم پرداخت.

در ادامه توضیحات بیشتری در مورد هر یک از طرح‌ها و تنظیمات رایج در سبک آنها انگشترها ارائه داده می­شود:

 

طرح هیلو (Halo)

طرح هِیلو در قرن 18 میلادی در اروپا به شهرت رسید و یکی از محبوب‌ترین گزینه‌هاست. ؛ به خصوص در دوران عصر ویکتوریایی (قرن 19). در آن زمان این طرح به عنوان نمادی از ثروت و جایگاه اجتماعی در حلقه‌های نامزدی و ازدواج استفاده می‌شد. انگشترهای هِیلو به خاطر براق و مجلل بودن در دهه‌های مختلف محبوب بوده‌اند و همچنان از جمله محبوب‌ترین انتخاب‌ها برای حلقه‌های نامزدی مدرن هستند. برندهایی مانند Tiffany & Co. و Cartier از این طرح استفاده می‌کنند و طرفدارانش معمولاً افرادی هستند که به دنبال ظاهری باشکوه و پرزرق و برق می‌گردند. این طرح مناسب مناسبت‌هایی مانند نامزدی و سالگرد است که تاکید زیادی بر روی سنگ مرکزی و درخشش دارد.

در این نوع طراحی سنگ مرکزی با حلقه‌ای از سنگ‌های کوچک‌تر (معمولاً الماس) احاطه می‌شود که باعث شده که سنگ اصلی بزرگ‌تر و درخشان‌تر به نظر برسد. یکی از مزایای این طراحی ایجاد حجم بیشتر با استفاده از سنگ‌های کوچک‌تر است که باعث کاهش هزینه نسبت به سنگ مرکزی بزرگ‌تر می‌شود. همچنین این تنظیم از سنگ اصلی در برابر ضربه‌ها و خراشیدگی بیشتر محافظت می‌کند.

– سنگ‌های معمول: الماس، یاقوت کبود، زمرد، و سنگ‌های رنگی دیگر.

– تراش‌های رایج: تراش گرد (Round) و پرنسس (Princess) برای سنگ مرکزی محبوب هستند؛ زیرا این تراش‌ها بهترین درخشش را ارائه می‌دهند.

– تراش گرد و پرنسس نور را به خوبی منعکس می‌کنند و برای ایجاد ظاهری بزرگ‌تر و براق‌تر در سنگ مرکزی مناسب هستند.

– فلزات رایج: پلاتین و طلای سفید

– تناسب با طرح: از آنجایی که در این طرح سنگ مرکزی توسط حلقه‌ای از سنگ‌های کوچک‌تر احاطه می‌شود، فلزات سرد مانند پلاتین و طلای سفید درخشش بیشتری به سنگ‌ها می‌دهند و جلوه‌ی ظریف‌تری ایجاد می‌کنند.

سولیتر (Solitaire)

انگشترهای سولیتر به طور سنتی با یک سنگ مرکزی بزرگ ساخته می‌شوند. این سبک کلاسیک از زمان‌های قدیم برای حلقه‌های نامزدی استفاده می‌شده است؛ به ویژه از زمانی که De Beers کمپین تبلیغاتی معروف خود با شعار “الماس برای همیشه” را در دهه 1940 راه‌اندازی کرد. این طراحی مینیمالیستی و ساده، زیبایی سنگ مرکزی را برجسته می‌کند و مناسب افرادی است که به دنبال سادگی و زیبایی بی‌انتها هستند. سولیتر معمولاً برای حلقه‌های نامزدی و عروسی استفاده می‌شود و برندهایی مثل Harry Winston و Bvlgari اغلب این طرح را به مشتریان پیشنهاد می‌دهند.

همانطور که قبل تر گفتیم، سولیتر به معنای طراحی انگشتری است که تنها یک سنگ مرکزی دارد. این نوع طراحی به دلیل سادگی، یکی از محبوب‌ترین گزینه‌ها برای انگشترهای نامزدی است. در این طراحی تمرکز تماماً بر روی سنگ مرکزی است و هیچ المان اضافه‌ای که توجه را از آن منحرف کند، وجود ندارد.

– سنگ‌های معمول: الماس، یاقوت، یاقوت کبود.

– تراش‌های رایج: تراش گرد (Round)، تراش بیضی (Oval)، و اشکی (Pear)

– سولیتر بر سنگ مرکزی تمرکز دارد، بنابراین تراش‌هایی که بهترین براقیت و درخشش را ارائه می‌دهند، مانند تراش گرد و بیضی بیشتر انتخاب می‌شوند. این تراش‌ها ظاهری کلاسیک و بی‌نظیر دارند.

–     فلزات رایج: پلاتین، طلای سفید، طلای زرد و رزگلد.

– تناسب با طرح: این طرح به دلیل سادگی و تمرکز روی سنگ مرکزی، قابلیت انعطاف بالایی برای استفاده از انواع فلزات دارد. طلای سفید و پلاتین ظاهری مدرن و مینیمالیستی به طرح می‌دهند، در حالی که طلای زرد و رزگلد برای افرادی که به دنبال جلوه‌ای کلاسیک‌تر هستند مناسب‌ترند.

میکرو پاوه (Micro-pavé)

این سبک نسبتاً مدرن است و در اوایل قرن بیست و یکم به محبوبیت رسید. استفاده از الماس‌های کوچک در بند انگشتر به دلیل درخشش فوق‌العاده‌ای که ایجاد می‌کند، در بین برندهایی مثل Graff و Chopard بسیار دیده می‌شود. این طرح برای افرادی که به جزئیات ظریف و براقیت اضافه علاقه دارند مناسب است و معمولاً در حلقه‌های لوکس و پر زرق و برق استفاده می‌شود.

در این تکنیک سنگ‌های بسیار کوچک در سطح انگشتر و یا بند آن قرار می‌گیرند تا جلوه‌ای درخشان‌تر و خاص به انگشتر ببخشند. این نوع تنظیم معمولاً برای افزودن جلوه‌ای براق به انگشترهای کلاسیک استفاده می‌شود و در عین حال ظرافت بیشتری به آن‌ها می‌بخشد.

– سنگ‌های معمول: الماس و سنگ‌های کوچک دیگر.

– تراش‌های رایج: تراش برلیان (Brilliant Cut) یا تراش گرد.

– این تراش‌ها برای ایجاد براقیت فراوان در سایز کوچک سنگ‌ها بسیار مؤثر هستند. در طراحی میکرو پاوه استفاده از سنگ‌های کوچک با تراش‌های مناسب باعث درخشش کلی انگشتر می‌شود.

– فلزات رایج: پلاتین و طلای سفید.

– تناسب با طرح: از آنجا که این طرح با سنگ‌های ریز جواهرات پوشیده شده، فلزات سرد مانند پلاتین و طلای سفید با رنگ خنثی، براقیت سنگ‌ها را بهتر نشان می‌دهند و به زیبایی کل طرح کمک می‌کنند.

طرح فلاور (Flower)

طرح‌های الهام‌گرفته از گل‌ها از زمان‌های باستان در جواهرات رایج بوده است. در دوران آرت نووُ (Art Nouveau) این طراحی به شکل مدرنیزه‌شده بازگشت و برندهایی مثل Van Cleef & Arpels و Buccellati  از این طرح‌های طبیعی و الهام‌گرفته از گل‌ها در طراحی‌های خود استفاده می‌کنند. این طرح‌ها برای افرادی که به طبیعت و طرح‌های رومانتیک علاقه دارند، بسیار مناسب است و اغلب در مناسبت‌های خاص و عاشقانه مثل روز ولنتاین یا سالگرد ازدواج استفاده می‌شوند.

در این طرح انگشتر به گونه‌ای طراحی می‌شود که شبیه به یک گل به نظر برسد. سنگ مرکزی معمولاً در مرکز قرار می‌گیرد و سنگ‌های کوچک‌تر در اطراف آن به شکل گلبرگ‌ها چیده می‌شوند. این طراحی ظاهری ظریف، زنانه و رمانتیک به انگشتر می‌بخشد و برای افرادی که به طرح‌های هنری و طبیعت علاقه دارند مناسب است.

– سنگ‌های معمول: الماس، یاقوت، یاقوت کبود، و سنگ‌های رنگی.

– تراش‌های رایج: تراش گرد (Round)، پرنسس (Princess)، و بیضی (Oval)

– این تراش‌ها به راحتی می‌توانند شکلی مانند گلبرگ‌ها ایجاد کنند. تراش گرد به عنوان مرکز گل و تراش‌های دیگر به عنوان گلبرگ‌ها استفاده می‌شوند

– فلزات رایج: طلای سفید و طلای زرد.

– تناسب با طرح: طرح گل مانند، بسته به سلیقه خریدار، می‌تواند از طلای سفید یا زرد ساخته شود. طلای سفید برای ایجاد جلوه‌ای معاصر و زیبا مناسب است، در حالی که طلای زرد می‌تواند به طرح گرمی و حس سنتی‌تر بدهد.

بزل (Bezel)

طرح بزل با وجود سادگی و محافظتی که ارائه می‌دهد، از قرن‌ها پیش در جواهرات استفاده می‌شده است. این طرح با احاطه کردن سنگ توسط فلز، امنیت و دوام بیشتری به سنگ می‌بخشد. امروزه برندهایی مانند Piaget  و Boucheron از این طراحی در جواهرات مدرن خود استفاده می‌کنند و طرفداران این طرح افرادی هستند که به دنبال استایل مینیمالیستی و مدرن می‌گردند.

این نوع تنظیم یکی از امن‌ترین روش‌ها برای نگهداری سنگ‌های قیمتی است؛ زیرا سنگ توسط یک حلقه فلزی احاطه می‌شود که آن را کاملاً در جای خود نگه می‌دارد. طرح بزل از سنگ مرکزی در برابر آسیب‌های فیزیکی محافظت می‌کند.

– سنگ‌های معمول: الماس، زمرد، و سنگ‌های قیمتی دیگر.

– تراش‌های رایج: تراش گرد (Round) و کوشن (Cushion)

– تراش‌های گرد و کوشن به دلیل سطح بزرگ و مسطح خود با تنظیم بزل به خوبی نگه داشته می‌شوند. این تراش‌ها با قرار گرفتن در حلقه فلزی به ‌خوبی محافظت می‌شوند و برای افرادی که به امنیت سنگ اهمیت می‌دهند مناسب‌اند.

– فلزات رایج: پلاتین، طلای سفید و طلای زرد.

– تناسب با طرح از آنجایی که در این طرح سنگ کاملاً توسط فلز محصور شده، استفاده از پلاتین و طلای سفید به سنگ‌ها درخشندگی بیشتری می‌دهد. اما طلای زرد نیز می‌تواند برای کسانی که به دنبال طرحی کلاسیک هستند، انتخاب مناسبی باشد.

شانل (Channel)

طراحی شانل از اوایل قرن بیستم محبوب شد و به دلیل سادگی و نظم هندسی آن، در بسیاری از انگشترها و حلقه‌های مدرن استفاده می‌شود. این طرح، سنگ‌ها را به‌گونه‌ای چیده که در یک خط هموار و مرتب به نظر می‌رسند. برندهایی مثل Rolex و Tiffany & Co. از این تنظیم برای ایجاد ظاهری صاف و براق استفاده می‌کنند. این طرح بیشتر در حلقه‌های عروسی و سالگرد مناسب است، زیرا نماد پیوند ناگسستنی و همیشگی است.

در این نوع تنظیم سنگ‌های قیمتی درون یک کانال فلزی قرار می‌گیرند که دو طرف آن بسته است. این روش به سنگ‌ها یک خط صاف و هموار از درخشندگی می‌بخشد و معمولاً برای انگشترهایی که نیاز به ظاهری منظم دارند، استفاده می‌شود..

– سنگ‌های معمول: الماس و سنگ‌های قیمتی کوچک.

– تراش‌های رایج: تراش باگت (Baguette) و پرنسس (Princess)

– تراش باگت و پرنسس به دلیل خطوط صاف و هندسی خود در چیدمان شانل، ظاهری منظم و شیک به انگشتر می‌دهند و به دلیل قابلیت‌های قرارگیری نزدیک به هم، نور را به خوبی منعکس می‌کنند.

– فلزات رایج: طلای سفید و پلاتین.

– تناسب با طرح: این طرح به دلیل استفاده از سنگ‌های کوچک‌تر که در خطوط صاف و منظم چیده می‌شوند، نیازمند فلزاتی است که استحکام بیشتری داشته باشند؛ بنابراین پلاتین و طلای سفید محبوب‌ترند.

طرح اترنیتی (Eternity)

حلقه‌های اترنیتی که در دهه 1960 معروف شدند، نماد عشق بی‌پایان هستند. در این سبک سنگ‌ها به‌ طور یکنواخت در سرتاسر بند حلقه چیده می‌شوند و به همین دلیل بسیار محبوب حلقه‌های ازدواج و سالگرد هستند. برندهایی مانند Cartier و Bvlgari از این طراحی برای نمایش لوکس بودن و تعهد دائمی استفاده می‌کنند.

این طرح معمولاً برای حلقه‌های ازدواج و سالگرد انتخاب می‌شود و به دلیل چیدمان بی‌پایان سنگ‌ها، جلوه‌ای از ظرافت و ماندگاری دارد.

– سنگ‌های معمول: الماس و سنگ‌های قیمتی رنگی.

– تراش‌های رایج: تراش گرد (Round) و پرنسس (Princess)

– این تراش‌ها درخشش و براقیت خوبی دارند و وقتی در کل بند حلقه چیده می‌شوند، جلوه‌ای پیوسته و بی‌نهایت به انگشتر می‌دهند.

– فلزات رایج: پلاتین و طلای سفید، همچنین رزگلد.

– تناسب با طرح: سبک اترنیتی به دلیل چیدمان پیوسته‌ی سنگ‌ها در دور حلقه، به فلزی نیاز دارد که هم مقاوم باشد و هم به درخشش سنگ‌ها کمک کند. پلاتین و طلای سفید به این منظور عالی هستند، در حالی که رزگلد می‌تواند به طراحی جلوه‌ای احساسی و رمانتیک‌تر بدهد.

جواهری سعیدنیا همواره سعی بر آن است که  متنوع ترین و خاص ترین جواهرات را در کالکشن خود ارائه کند؛ به همین سبب در تمامی سبک های ذکر شده، مجموعه ای از حلقه و انگشتر های خاص و بی نظیر جواهر  را به مشتریان  عرضه می کند.

 

تهیه شده توسط گروه جواهری سعیدنیا
نویسنده:
عاطفه مولایی